gastgezin en vrije tijdsbesteding

Ik heb het een tijdje geleden al belooft, maar hier is die dan: mijn blog over mijn gastgezin en mijn vrije tijdsbesteding. Om eerlijk te zijn, zijn er te veel dingen om allemaal te vertellen, dus ik heb er vooral de highlights uitgepikt en de dingen die ik me nog het best kon herinneren. Hopelijk was het het wachten het waard.

Gastgezin

Waar je van te voren natuurlijk van droomt is om in een gastgezin te komen waar het net als thuis voelt. Nou.. dat is gelukt! Mijn gastmoeder maakt veel grapjes, houdt van bakken, neemt mij mee op uitstapjes en staat het altijd toe als ik iets met vrienden wil gaan doen. E’en van de belangrijkste redenen dat ik geen heimwee heb is waarschijnlijk het feit dat ik mij hier zo op mijn gemak voel en het toch een beetje voelt alsof je een moeder hebt die je helpt en voor je zorgt. Na één maand kwam mijn Braziliaanse gastzus in het gezin. Ze zat eerst in een ander gezin, maar is overgeplaatst naar het onze. Ik heb heel veel geluk met haar, ze is lief, grappig en altijd enthousiast als ik voorstel om iets te ondernemen. Nu het weer warmer wordt, gaan we vaak ‘s avonds naar buiten om iets te doen. Een andere favoriete vrije tijdsbesteding in de avond is films en series kijken. We hebben heel wat avonden doorgebracht met popcorn eten en de nieuwste films kijken.

Soms gaan we er met zijn drieën op uit met de auto. Dan gaan we boodschappen doen in de grotere supermarkten buiten ons dorp zoals Walmart of Costo. Andere keren gaan we naar een tweedehands winkel, ergens wat eten of gewoon de omgeving ontdekken. Mijn gastzus en ik wilde iets voor onze gastmoeder en -zus doen om ze te bedanken voor alles wat ze voor ons deden. We maakten een drie gangen diner, kochten accessoires voor de tafel, gaven een klein cadeautje en schreven beiden een brief voor hen. Ze waren er erg blij mee en onze gastmoeder was zelfs een beetje ontroerd.

Vrienden

Het leuke van een uitwisselingsstudent zijn is dat je allemaal internationale vrienden maakt. Ik heb nu connecties over de hele wereld . Soms gaan we na school naar Tim Hortons (Canadese koffiezaak) of ergens uit eten. Ik ben op mijn quest naar de perfecte milkshake en wil daarom zoveel mogelijk verschillende restaurants bezoeken. Ik ben twee keer uit bowlen geweest, wat hier wat anders is dan in Nederland. De bowlingballen zijn namelijk klein, waardoor alleen goed kunnen richten niet genoeg is om een strike te halen.
Aangezien Windsor (ons dorp) niet zo groot is gaan we er soms op uit buiten onze buurt. Ik ben nu twee keer naar een shoppingmall geweest in Halifax en ergens in de buurt daarvan. Ik ben ook twee keer mee geweest naar de film en heb daar de Marvel films Black Panther en de nieuwe Avengers kunnen zien. Aangezien er niet zo’n groot aanbod van openbaar vervoer is moeten we soms met de taxi gaan om ergens te komen. Toch kan een ouder ons meestal brengen.

Tot eind maart konden we nog gaan skiën en snowboarden op de skiberg dichtbij. Dit was één van mijn favoriete dingen om te doen, aangezien het zo tegenovergesteld is van Nederland. Je kon hier gewoon wanneer je zin had naar de berg gaan. Het waren maar vier afdalingen, maar als je gezellig hebt met je vrienden maakt dat eigenlijk niet meer zo veel uit. Ik moet wel zeggen dat de tweede keer dat ik daar ging snowboarden het iet wat ongelukkig afliep. Ik snowboard al 5 jaar en heb nog nooit een ongeluk gehad.. tot dan. Ik ben wat ongelukkig gevallen en heb een lichte hersenschudding gekregen en wat schaafwonden op mijn gezicht. Gelukkig had ik maar twee dagen last van de hersenschudding en ging het verder weer helemaal goed.

Het internationale programma organiseert verder ook nog uitjes. We zijn met zijn allen gaan curlen, hebben de escape rooms bezocht en we gaan volgende week naar de musical mamma mia. Kortom, er is genoeg om te doen hier!

Softbal

Na try-outs gedaan te hebben voor het softbal team, zit ik er in! Achteraf blijkt het best bijzonder te zijn aangezien ik nog nooit serieus softbal gespeeld heb en de rest van het team dit al speelt voor 3 tot 7 jaar. De beste manier om dit op te pakken is door het vaak te doen en dat is dan ook wat we doen. We hebben in één maand 27 games en 7 trainingen. Dit is drukker dan de andere sporten, vooral doordat we veel toernooien en dubbele games hebben. Maar dat heeft ons ook een tripje naar Yarmouth opgeleverd. Het is hier 3 uur vandaan, dus we hebben daar twee nachten overnacht. ‘s ochtends was het dan vroeg opstaan en ontbijten in een fastfood restaurant en dan de velden op. Het was een druk we

ekend met 5 wedstrijden, maar heel gezellig. Er was geen betere manier om de Canadese cultuur mee te maken en om teambuilding op te bouwen.
Softbal was iets wat ik al wilde doen voordat ik hier kwam en ik ben heel blij er nu deel van uit te maken. We hebben een goed team, bijna alles gewonnen tot nu toe en het laatste toernooi zelfs goud gewonnen door alle zes de wedstrijden te winnen. Natuurlijk is dit niet het belangrijkste… maar.. het is toch wel leuk. We hebben nog één week softbal en dan zijn de regionals er al. Spannend!

Nog iets langer dan een maand voordat het schooljaar voorbij is. Ik ga er alles aan doen om nog een fantastische maand te hebben, met regionals, zonnige dagen, tripjes naar het strand en natuurlijk prom! Ik zal daar na afloop nog wat foto’s van posten. Leuk dat je mijn blog hebt gelezen en ik zie jullie in een paar maanden weer! Ciao, Auf Wiedersehen, ho?ça kal and au revoir.

School in Canada

High school

Vanuit huis is de meest gestelde vraag over mijn High School: 'Ga je echt met een gele schoolbus naar school?'. Dit wist ik van te voren ook nog niet, maar ik kan jullie nu vertellen: 'Ja, ik ga echt met een gele schoolbus naar school' ;). Op mijn High School/In Canada volg je per semester vier vakken die elke dag 75 minuten duren. Dit klinkt misschien saai, maar ik vind het eigenlijk fijner werken dan in Nederland. Je kunt je namelijk volledig focussen op die vier vakken en je kunt elke dag bij je docent terecht voor vragen. Aangezien ik de lessen erg leuk vind, vliegen de 75 minuten ook snel voorbij.

Ik weet niet precies hoe het er op andere middelbare scholen in Nederland aan toe gaat (ik zit op een montessori school), maar de lessen gaan er hier heel anders aan toe dan ik gewend ben. Er wordt een groot deel van de les klassikaal uitgelegd en je moet de aantekeningen van de docent overschrijven in je binder (hier kom ik later op terug). Ik volg de vakken: wiskunde pre-calculus (hetzelfde als wiskunde B), scheikunde, natuurkunde en dans. Behalve voor wiskunde heb ik geen boeken nodig voor de vakken. De aantekeningen die we maken tijdens de les zijn meestal het enige wat we moeten weten voor tests en quizes. Het systeem werkt best wel fijn. We maken eerst klassikaal opdrachten, daarna krijgen opdrachten die we individueel moeten maken en klassikaal gecheckt worden en tot slot maken we een assignment met dezelfde soort vragen die meetellen voor ons cijfer. Dit klinkt misschien als veel werk, maar je kan zo'n opdracht makkelijk in de les afmaken en de docent heeft altijd tijd voor je om te helpen. Je kennis wordt één keer per week / twee weken getest door quizes. Deze tellen niet veel mee voor je eindcijfer, het is vooral om jezelf te testen.

En wat binders betreft; iedereen op school heeft ze, sommige scholieren hebben niet eens een rugtas, omdat een binder het enige is wat ze nodig hebben.

Het leukste om te doen vind ik de practica met natuurkunde. Misschien heb je wel eens in een film of serie gezien dat groepjes de opdracht kregen om een ei van het dak te laten vallen zonder dat die breekt? Zelf dacht ik dat dit alleen in films gebeurde en dat het in de realiteit veel serieuzere opdrachten zouden zijn. Nou... Ik had het mis. We hebben één keer per week een natuurkunde practicum, waarvan het winnende groepje hun foto aan de 'wall of fame' mag hangen. De practica die we tot nu toe gehad hebben zijn: een papieren toren, een katapult en een papieren vliegtuig bouwen (deze laatste practicum heb ik met mijn groepje gewonnen :)). We krijgen allemaal verschillende materialen die we kunnen gebruiken en aan het eind van de les nemen de groepjes het tegen elkaar op. Daarna schrijf je in een reflectie waarom jouw ontwerp wel of niet succesvol was. Dit wordt dan weer meegenomen in ons cijfer.

Wat erg typerend is voor het onderwijs hier is dat het allemaal wat trager gaat en dat er veel herhaald wordt. Toch merk ik er vooral de voordelen van. Je kunt iets misschien wel snel en goed begrijpen, onthouden is iets anders. Doordat de docent blijft herhalen en je opdrachten maakt die op elkaar lijken, werk je alles in je systeem. Daarbij is het voor dagdromers zoals ik niet erg als je een keer even niet oplet, grote kans dat het even later weer herhaald wordt. Verder zorgen de docenten er hier voor dat we niet alleen leren hoé iets werkt, maar ook waaróm het zo werkt. Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd waarom we de formule: n/2 (2t1 + (n-1)d) gebruiken. Dit wordt ongetwijfeld ook in Nederland uiteengezet, maar zulke stukjes uitleg in een boek kan ik nog wel eens overslaan...

Ik zou graag wat willen vertellen over de naschoolse activiteiten, maar ik ga er deze week pas mee starten. Dat komt omdat de sporten hier seizoensgebonden zijn en softbal, mijn gekozen activiteit, begint deze week pas. Wat ik wel kan vertellen is hoe het is om de wedstrijden van deze sporten bij te wonen.
Onze school doet aan veel wedstrijden mee en had deze week 4 kwalificaties om naar de provincials te gaan. Dit waren de jongens en meiden teams van basketbal en ijshockey. De jongens hebben geen van beiden gewonnen helaas, maar de meiden zijn door naar de provincials met ijshockey. Normaal ben ik niet zo'n fan van het kijken naar sport, maar wanneer je er samen met je vrienden zelf bij bent en het je eigen school is die speelt, is het toch wel heel leuk! Je gaat helemaal op in de wedstrijd en de school spirit is overal te proeven. GO YETI'S!!

Waar je wel op moet letten is dat je weet waar je team moet scoren en op welke bank je mede-supporters zitten, otherwise mistakes will be made...

Niet alleen in sport, maar ook met andere activiteiten zorgt je school ervoor dat je de school spirit voelt. Aankomende week hebben we bijvoorbeeld de 'crazy march week' met elke dag een ander thema om je naar te verkleden. De thema's zijn: Jersey monday, tackey tourist tuesday, pyjama day wednesday, hoedown throwdown thursday en twin day friday. De maand wordt afgesloten met een Avon View Talent Show, waarin ik graag wat vrienden van mij in zou willen zien performen.

Ik hoop een beetje een goed beeld van mijn High School geschetst te hebben. Als je ergens een vraag over hebt, stel hem gerust, ik beantwoord hem met plezier!? In de volgende posts zal ik wat schrijven over mijn gastgezin en de dingen die ik doe buiten school.

De reis

Samen met twee andere meiden moesten we via Toronto vliegen om in Nova Scotia aan te komen. Mijn moeder, broer en 4 vriendinnen zijn mee gegaan naar Schiphol om mij hier uit te kunnen zwaaien. Het is heel raar om je op zo'n moment te beseffen dat je weggaat voor een half jaar. Daardoor was afscheid nemen ook niet zo moeilijk, sorry jongens... Net als één van de andere meisjes had ik nog nooit zonder ouders gevlogen. Mijn moeder heeft mij, omdat ik nog wel eens verdwaal, erg precieze instructies gegeven om door de bagagecheck, douane en het hele vliegveld heen te komen. Het ging allemaal goed op Schiphol, keurig op tijd, nauwelijks vertraging en prima weer om in te vliegen.

(Boven Groenland)

Toen we in Toronto aankwamen ging het echter minder vlotjes. Het duurde ongeveer drie kwartier voordat de slurf aan het vliegtuig gezet werd, wat allemaal van onze overstaptijd afging. Op zich hadden we nog steeds anderhalf uur de tijd, maar dan moest de bagageband wel meewerken, anders hadden we als nog een probleem. We moesten ons ruimbagage eerst nog opnieuw inchecken namelijk en daarna weer door de douane heen. Nou... die bagegeband hielp niet mee... Toen we nog een uur de tijd hadden voor alles, hoorden we dat onze vlucht naar Halifax was gecanceld. Zoals geleerd gingen we naar de hulpbalie van onze vliegmaatschappij. Hier was een hele aardige vrouw, die een overnachting, vervoer naar het hotel en een volgende vlucht voor ons geregeld had. De eerst volgende vlucht was om 9:20, de volgende dag en die ging via Québec naar Halifax. Een kleine omweg dus, maar dat maakte toen niet meer zoveel uit.

Eenmaal in het hotel aangekomen hebben we lekker macdonalds gehaald aan de overkant en zijn we gaan slapen. Om 5:30 stonden we op, om 6:30 konden we ontbijten en om 7:00 u was de taxi er. 5:30 opstaan klinkt vroeg, maar volgens Nederlandse tijd zou dit 11:30 u zijn. Het was een beetje gehaast met het ontbijt, maar niet te min was het toch heel lekker. Voor een hotel dat we niet zelf hoefden te betalen, hebben we toch mooi wat scrumbled eggs, bagels en een hamburgertje kunnen krijgen. Op Toronto airport aangekomen was het even schrikken... er waren namelijk enorme rijen voor het afgeven van je bagage en de bagagecontrole. Gelukkig mochten we (nog steeds niet wetend waarom) de hele rij van de bagagecontrole overslaan. Dit heeft ons mooi zo'n drie kwartier gescheeld.
Nog een klein grappig feitje om te weten, bij de gates in Toronto hebben ze overal Ipads vastzitten met verschillende apps, waardoor mensen iets te doen hebben als ze wachten. Naast zo'n Ipad zit ook nog een pin apparaat, mochten ze eten bestellen of een casino spelletje spelen.

Door het slechte weer was er zo'n 2 uur vertraging, maar dat werd gelukkig verminderd naar 1 uur in Québec. Het was hetzelfde vliegtuig die ook naar Halifax vloog, dus over de vlucht missen hoefden we ons geen zorgen te maken. Na alle omwegen zijn we er uiteindelijk toch gekomen! Op Halifax airport werd ik hartelijk onthaald door mijn gastmoeder en zijn we met de auto door het betoverende landschap van Nova Scotia heen, naar Windsor gereden.

(Het huis)

Hoe het hier is en de eerste indrukken komen in de volgende posts.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens mijn uitwisseling naar Canada. 30 Januari vertrek ik samen met twee andere meiden met het vliegtuig naar Canada en vanaf dan zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over de reis en mijzelf vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Susette